KIZLAR SONUNDA ANNENİZ OLACAKSINIZ !

Merhabalar.

Çocukluktan itibaren tüm hayatınız annenize direnmekle geçer. Sizi hiçbir zaman anlamazlar. Hep istemediğiniz şeyleri yapmaya zorlarlar. Aranızda her zaman kuşak farkı vardır. Size toplumun ahlak ve davranışlarına uymanız konusunda sürekli baskı yaparlar. Bilinçaltınıza iyi bir kız, iyi bir eş, iyi bir anne, iyi bir ev kadını, iyi bir işkadını ve daha pek çok iyi bir şeyler olmanız için tohumlar ekerler. Bazen davranışla, bazen sözlerle ve bazen de baskıyla kodlarlar sizi. Siz hep kızarsınız ve direnirsiniz. O zaman malum olan şu meşhur sözü söylerler “anne olunca anlarsın”.

Ben zor bir çocuktum. Annelerin asla istemeyeceği yaramaz çocuklardan. Hiçbir kurala uymayan, başına buyruk, arada zararlar veren, en önemlisi bir kız çocuğuna uygun davranmayan. Annem benden çok çekti. Ama asla vazgeçmedi. Her zaman bir ümit besledi benim için. Siz annenizi beğenmezken onlar sizi eşsiz , mükemmel görmeye devam ediyorlar. Belki göstermiyorlar veya öyle davranmıyorlar, bu yüzden sizin haberiniz olmuyor. Kendinizle o kadar meşgulsünüz ki annenize alıcı gözle bakmıyorsunuz. Onun içini görmeye çalışmıyorsunuz. Ne hissettiğini, ne düşündüğünü anlamaya bile uğraşmıyorsunuz. Çünkü çok meşgulsünüz, dünya kadar işiniz var. Şimdi düşündüğümde bana doğru uçan terliklerin, azarlamaların, küsmelerin, zorla uygulanan yaptırımların aslında beni geliştirdiğini, hayatı öğrettiğini bu yaşta anlayabiliyorum. Her hareket farkında olmadan beni olacaklara hazırlamış. Benim çocuğum yok, anne değilim. Bu yüzden “anne olunca anlarsın” sözü benim için geçerli değil. Ama annemi anne olmasam da anladım şimdi.

Ben annemle yaşıyordum. Yaklaşık 2 ay annemi önce kaybettim. Kaç yaşında olduğu önemli değil, bana yetmedi. Şimdi sürekli kulağımda, aklımda, söylediği sözler ve yaptığı davranışlar var. Hep geç kalktığım için günü boşa harcadığımı, yapmam gerekenleri, insanlara nasıl davranacağımı, temizliği, saygıyı, sevgiyi ve sayamayacağım binlerce şeyi her gün bıkmadan tekrarladı. Benim bitmek bilmeyen itirazlarıma rağmen vazgeçmedi.

Peki sonra ne mi oldu? Şimdi erken kalkıyorum. Söylediği her şeyi elimden geldiği kadar yapıyorum. Annem olsaydı ne yapardı diyerek, düşünüp yapıyorum. Bazen kendimden de bir şeyler yaşıyorum tabii ki. Eğer anneniz varsa onu gerçekten alıcı gözle görmeye çalışın. Bir gün yanınızda olmayacak. Durup öylece bir süre ona bakın. Ta gözlerinin içine, sizin için yaptığı fedakarlıkların verdiği yorgunluğa derinden bakın. Sözle söylemediklerini gözlerinden görün. Bir kere de siz annenizi anlamaya çalışın.

Çünkü eninde sonunda anneniz olacaksınız !

Sevgi ve Sağlıkla kalın. Ne olursa olsun öğrenmeye devam edin .