İkinin bir olup, iki kalma hali…

Erich Fromm; “İkinin bir olup, iki kalma hali.” olarak tanımladığı biz olmayı pek çoğumuz yanlış anlayıp belki de yanlış yorumladığımız için bir türlü “biz” olmayı beceremiyoruz. Kendinden vaz geçercesine, karşısındaki ile özdeşleşmek “biz” olmak değildir.

Genel olarak ya çok bireysel yaşıyoruz ilişkimizi ya da çok bağımlı bunun ortası yok mu? Elbette var.

◦ Eskisi gibi paylaşımız yok, çok az eylemde birlikte bulunuyoruz.

◦ Çift olarak aktivitelere katılmaz çoğunlukla herkes kendine ait çevresi ile planlar yapar.

◦ Ortak bir hayat amacımız ve geleceğe yönelik planlarımız yoktur.

◦ Aynı şeylerden keyif almaz pek de eğlenceli vakit geçiremeyiz.

Bu cümlelere katılıyorsanız ilişkinizi tekrar gözden geçirmeniz gerekebilir. Tabi bir de bu durumun tam tersi söz konusu,

◦ Partnerimin istek beklentilerini yerine getirmek için elimden geleni yaparım

◦ Kendi istek ve ihtiyaçlarım genelde son sıralardadır.

◦ Önceliğim karşımdakinin mutluluğudur.

◦ Parterimin ilgi alanlarına zevk aldığı şeylere hemen adapte olur kendi sınırlarımı tamamen ortadan kaldırırım. Vb cümleler kuruyorsanız bağımlı bir ilişki geliştirdiğinizi söylemek mümkün ve tekrar sınırlarınızı inşaa etmeniz gerekecektir.

İki uçlarda örneklerin yer aldığı cümleleri okudunuz ve, ne varki sağlıklı ilişkilerde bu cümlelere yer olmamalıdır.

Ben duygunuzu, kaybetmeden bizi yaşayabilmek, ilişkilerde en önemli faktördür ve ilişkilerin doğası bu olmalıdır.

Bizim toplumumuzda atalarımızdan aktarılan “deli gibi sevme” veya sevdiği için “saçını süpürge etmek” söylemleri yani kendini kaybedercesine hatta yok sayarcasına ilişki yaşamak vardır ancak ne yazık ki bu ilişki biçimi uzun soluklu tarafları mutlu etmeyecektir. Deli gibi sevin ama saçınızı süpürge etmeden, saçınız bakımlı haliyle çok daha güzel, süpürge bir gün yıpranır ve siz de bir gün tükenirsiniz. Her şeyin bir sonu olduğu gibi sonuna varmadan sonu yaşamayın. Sürekli verici olmak, kendini yok sayarcasına tavizler vermek, herşeye evet demek zamanla ayrı vakit geçirmelere yani tek kişilik ilişkilere sebep olur. İlişkinin sınırları ortadan kalkar ve o ilişkinin içinde yok olursunuz.

Uçakla seyahat ederken duymuşsunuzdur her hangi bir olası olumsuz durumda “önce kendi maskenizi sonra yanınızdakine yardım edin” diye ikazda bulunurlar. Bu bencillik değildir önce “ben” iyi, mutlu olmalıyım ki sonra yanındakine, çevremdekilere yardım edebileyim.

Biz olma ihtiyacını farklı platformlar da gidermekten ziyade, ilişkinin niteliği ne olursa olsun, evlilik,arkadaşlık vb gibi bir çaba ve gayret gerektirir. Öncelik sıralamasında üst sıralarda yer alan her ne ise ilişkinize de aynı özeni göstermeyi ihmal etmememiz ve “ben” olarak yaşarken partnerinizle “biz” olmayı becerebildiğiniz, ikimin bir olup, iki kalabildiğiniz bir hayat yaşatmanızı dilerim. Sevgilerimle…