RAMAZANIN RUHU

İnsanın en temel ihtiyaçlarından biri yeme içme ihtiyacıdır. Yeme ihtiyacı sadece fiziksel bir tatminden ziyade duygusal olarak da doyum sağlar.

Yeni doğan bir bebek için oral tatmin güven duygusunu oluşturur. Bebek için güven duygusu, ihtiyaçlarının zamanında karşılanması ile tatmin olur ve yeni doğan bebek için en büyük haz nesnesi ağız ve çevresidir.

Bebeğin yaşamsal ihtiyaçlarını karşılayan annesidir ve bu sayede temel güven duygusu annesi yani bakım vereni ile karşılanmış olur. Her insan kendini güvensiz veya stresle baş edemediğini hissettiği durumlarda tekrar bebeklik dönemine yani yaşamın ilk dönemlerine döner ve o güven duygusunu tekrar hissetmek için yemek yemeğe yönelir. Yani yemek sadece fiziksel bir ihtiyaç değil yaşamın merkezinde tam ortasında yer almaktadır.

Ramazan ayında en temel ihtiyaçlarımızdan olan yemek yemeği, kontrol altında tutmayı öğreniriz. Yemek yeme ihtiyacı, manevi amaçlar uğruna kontrol altında tutulabilir ve ertelenebilir.

Yemek yeme diğer temel ihtiyaçlardan cinsellik, saldırganlık gibi manevi bir hazla ertelenebilir, kontrol atına alınabilir.

Başka bir zaman açlığa, susuzluğa dayanamazken insan, Ramazan ayı boyunca sabırla iftar saatini bekler. Öfkesini tutar, daha sakin huzurla bir ay geçirir en azından olması gereken budur.

Aslında insan eğer isterse veya manevi bir güce teslim olursa en ilkel ihtiyaçlarını bile kontrol altına alabildiğini görecektir. Açlık karşısında sabırla zamanın dolmasını bekleyen insan başka pek çok davranışla da bu şekilde başa çıkmayı başarabilecektir.

Ramazan ayı sabrı, sükuneti, huzuru, kendini kontrol edebilmeyi öğretir bizlere ve bunu kendimiz başarabildiğimizi görebiliriz. Çünkü bir başkası senin için aç veya susuz kalamaz kendi iradenle bunu yapabildiğini, kontrol edebildiğini görmek sana kendini daha iyi hissettirecektir.

Ramazan ayının güzelliklerini anlatmakla bitmez ama bir diğer güzelliği de sosyal ilişkilerde ki bağlılık, birliktelik duygusudur. Hep birlikte kurulan iftar sofraları, birlikte yenilen yemekler tüm aile bireylerinin bir arada manevi tatmin olmuşluk hissini yaşaması, başka bir zamanda oluşturmak pek de mümkün olmamaktadır. Akşam yemeklerinde muhakkak aile üyeleri bir arada olur günlük yaşantıda bunu oluşturmak bazen zor olabilmektedir.

Eş, dost, akraba ziyaretleri ve davetlerle birlikte ramazanın birliktelik ruhunu yaşamış oluruz. Belki de çok uzun zamandır görmediğin dostlarınla aynı sofrayı, aynı sabrı yaşar ve paylaşırsın.

Ve Ramazan ayının en sevdiğim tarafı hayatın daha sakin, an’da ve huzurla yaşanıyor olması. Kalp kırmamaya, ağızdan kötü bir söz çıkmamasına özen göstererek, bir diğerini düşünerek yaşamak nasıl da keyifli, tüm ayların, günlerin Ramazan tadında yaşanmasını dilerim.

Dualarınızın kabul olduğu, sofralarınızın kalabalık, gönüllerinizin huzurla dolduğu bir ay olmasını dilerim. Sevgilerimle….