TÜKETİRKEN TÜKENİYORUZ ASLINDA…

Neden tüm ilişkiler hızlı bir biçimde tükeniyor? Günümüz, kadın erkek ilişkileri neden bu kadar kısa sürüyor?

Teknolojik gelişmelere ayak uyduralım derken duygularımız da hızla tükeniyor, tatminsizlik, tükenmişlik hemen her konuda içten içe bizleri yok eden bir duygu olarak sarmaya başladı. Sürekli bir koşturmaca içindeyiz bazen bedenlerimiz bu koşturmaca içerisinde evrilirken ruhlarımızı unutuyoruz nefes almadan soluksuz heyecanlara sürüklenirken bir an durup düşünmeye fırsatımız olduğunda neyin içerisindeysek ruhlarımızın yetişemediğini fark ediyoruz ve belki o zaman pek çok şeyi de tüketmiş oluyoruz.

 Merak çok güçlü bir duygu, bir insanı, bir şehri, bir olayı merak eder ve merakına yenik düşer duygularının peşine takılıp gidersin bazen bu duyguna aşk dersin bazen sevgi veya başka bir şey aslında temeldeki duygu meraktır sadece keşfetmektir. Belki de pek çoğumuz dürtüsel davranıp hislerimizi farklı anlamlandırdığımız merak etme duygusu ile harekete geçiyoruz. Yani dürtüsel davranarak insanı zinde tutan merak duygusu ile harekete geçiyoruz. Bir kişiyi, bir hayatı, bir şehri, bir olayı veya bir eşyayı merak etmek yani bir merakla başlıyor yolculuk. Başlangıçta yüksek bir motivasyonla harekete geçersin ve harcadığın emek karşılığını bulduysa merakını giderene kadar devam edersin sonra başka meraklara yol alırsın ve bu böyle devam eder gider sonrasında mı ne olur işte artık tükenmeye başlarsın yeni hedefler yeni meraklar onlara ulaşma arzusu ulaştıktan sonra bir yenisi bir yenisi ve hep yenisi derken duyguların tükenmeye başlamıştır. Yoğun yaşayıp hızlı bir biçimde tüketim döngüsünün içine girmişsindir bir kere, güzel olan her şeyin tadını çıkararak hatta doya doya yaşayamayarak duygularımızı ve dahası derin bir sevgi, güven bağı kuramayarak ki bu bizim insan olarak en çok ihtiyaç duyduğumuz duygulardan biridir tükenmeye başlamışsındır.

Tüketici bir toplum olmak, çocukluktan başlayan bir süreç, tüketme aşkımız çocuklarımıza istedikleri oyuncakları alarak bunu zemin hazırlayan da biz ebeveynler. Çocuklarımız istedikleri oyuncaklara sahip olduktan sonra biraz oynuyorlar ve hemen bir yenisi derken tekrar tekrar yenileme süreci, beklemek, beklemenin sabrını yaşamak, sahip olmanın mutluluğunu tatmak ve bu duyguda kalmayı yani anı yaşamayı, tadını çıkarmayı, azalanları çoğaltmayı, yıprananları düzeltmeyi tamir etmeyi öğrenmeden büyüyen çocuklar, aşkı, sevgiyi ve diğer pek çok kıymetli duyguyu da tüketip bir sonrakini yaşayarak aslında rahmetli Doğan Cüceloğlu’nunda dediği gibi –mış gibi hayatlara adım atmış oluyorlar ve ne yazık ki biz evyenler kötülüğün farkında olmadan çocuklar yetiştiriyoruz. Küçük anlardan büyük mutluluklar yaşamayı, ufak tefek hataları görmezden gelmeyi, duyguları ifade etmenin ne kadar değerli olduğunu, kırılan yerleri tamir etmeyi, sevmeyi sevilmeyi, özür dilemeyi, saygı duymayı, kıymet bilmeyi, değer vermeyi bilmeden sadece hızlı bir şekilde tüketircesine yaşamayı ne yazık ki modern dünyanın mutluluğu zannediyoruz. Her şeyi bu kadar hızlı tüketirken aslında duymak istediklerimize veya yaşamak istediklerimize ulaşma arzusu ile merak duygusuna yenilip önce birileri ile tanışıp arzu ettiğimiz şeylere hızla ulaşıp beklentimiz karşılandıktan sonra hızlı başlayan tükenme, tüketilme duygusu ile karşı karşıya kalıyoruz. Tüketilen duygular ne yazık ki zamanla içten içe bizi mutsuzluğa karamsarlığa sürüklüyor. Elbette bu durum ani bir şekilde gelişmiyor sinsi bir şekilde ilerleyerek belirti vermeye başlıyor.

Belki de yapmamız gerek şey önce kendimizi tanımak olmalı istek, beklenti, değerlerimiz, önceliklerimiz, tolere edileceklerimiz ve edemediklerimizin farkında olarak öz değerimizi ve öz saygımızı koruyarak yani ne istediğimizi bilerek bir sürece başlamak en doğrusu olacaktır. Zira dürtüsel davranışımızın peşinden merakımıza yenik düştüğümüzde zamanla kendimize yabancılaşıp doğru bildiklerimizi doğruluğundan şüphe ederek duygulara olan güvenimizi sorgulayarak öz değerimiz azalmasına neden olacaktır. Yüzeysel ilişkilerden uzak gönlü güzel insanlara çıksın gittiğiniz tüm yollar sevgilerimle….