İNSAN MERHAMET VE SEVGİ İLE MUTLU OLUR
Kayıt Tarihi: 27.02.2022 21:18 - Son Güncelleme: 07.10.2025 05:31
Özünde iyi insandır cümlesini hepimiz muhakkak hayatımızın bir döneminde bir veya pek çok kez kullanmışızdır. Bir yaratıcının varlığına inanıyorsak ve dünyaya getirenin yaratıcı olduğuna biliyorsak zaten herkes özünde iyidir. Ne oluyor da iyiliğimizden vazgeçebiliyor ve bu kadar değişebiliyoruz. Yani sadece özünde iyi olmak da yeterli gelmiyor insan olmak için…
Çocukluk çağından yetişkinliğe kadar geçen sürede pek çok şeye maruz kalıyoruz olumlu veya olumsuz ve elbette hiç kimse eşit şartlarda başlamıyor hayata peki bu değiştirilemez bir kader mi? Eğer bu soruya cevabınız evet ise o zaman nesiller öncesinden her şeyin aynı olması değişmemesi gerekirdi ama kendi düşüncelerimizi, duygularımızı, yaşantımızı şekillendirme gücüne sahibiz. Neyi ne kadar değiştirebiliriz bu konuda çok net bir şey söyleyemem ancak nasıl mutlu yaşlanabileceğini düşünmene yardımcı olabilirim. İyi insan olmak belki de en basit olanı bunun dinle vs hiçbir ilgisinin olmadığını düşünen biriyim. Evrensel ahlak kurallarında da iyi insan olmak ile ilgili yapılan tanımlarda dinlere göre yapılan pek de farklı değil, dürüst olmak, yalan söylememek vs vs dinlerden bağımsız iyi insan olmak da bahsediyorum dahası insan olmaktan...
Merhametli olmak, kalp kırmamak, bir canlının canını acıtmadan yaşamak, sevmek ama sadece yakınındakileri değil yaratılan tüm canlıyı sevmek. Sanki hiç ölmeyecekmiş gibi yaşama gayretini anlayamıyorum. Belli bir süre oyalanıp toprak olacağı gerçeğini aklının bir köşesinde tutmak çok zor olmamalı. Yaşlandığında sadece anlamlı anların olacak seni mutlu eden peki bu kadar hırs neden?
Ego ve güç savaşları neden? Bana haklı olmak mı mutlu olmak mı diye bir soru sorsanız her zaman cevabım mutlu olmayı seçmek olacaktır. Karşımdakinin mutsuz olduğu haklılık beni nasıl mutlu edebilir. İnsanları topraklarından, ailelerinden, çocuklarından ayıran haklılık veya haksızlığın kime nasıl faydası olabilir?
Daha önceki yazılarımın birinde de bahsetmiştim ‘Dünyayı Döndüren Güç Sevgidir’ diye sevmek bir çiçeği, bir hayvanı, bir insanı dünyayı sevmek ile başlar mutluluk. Neden insanlar birbirlerine gayet basit anlaşılır bir dille daha fazla şefkat, sevgi ilgi, özgürlük yada onları açlıktan kıvrandıra şey her neyse istediklerini kırmadan, dökmeden söylemezler ki…
Ne güzel demiş Nazım Hikmet, ‘Bir tek bir ülke istiyorum adı Dünya, Bir tek ırk istiyorum adı İnsan, Bir tek kaynak istiyorum adı Sevgi’
En kısa sürede, hiç kimsenin gözü yaşlı evladını geride bırakarak yanından ayrılmak zorunda kalmadığı, sorunların sonucunda her iki tarafın kazandığı, güneşli, mutlu sabahlara uyandığımız günlere ulaşabilmek dileğiyle sevgilerimle….
YORUM YAP
Duygu Özer
